De prevalentie van visueel beperkte mensen ligt wereldwijd rond de 200 miljoen. De Nederlandse bevolking telde in 2009 een totaal van 315.000 mensen met een visuele beperking, waarvan 62.400 jonger is dan 65 jaar. Een visuele beperking gaat vaak gepaard met grote psychosociale gevolgen, zo ook op de arbeidsmarkt.
Samenvatting
Inleiding:
De claimbeoordeling bij visueel beperkten is complex en nauwelijks wetenschappelijk onderzocht binnen de verzekeringsgeneeskunde. Onderzocht werd welke knelpunten en oplossingen UWV-verzekeringsartsen zien bij de claimbeoordeling van cliënten met een visuele beperking.
Methode:
In dit kwalitatieve onderzoek werden twee focusgroepen gevormd met elk zes verzekeringsartsen. Met een topiclijst werden op semigestructureerde wijze kennis, ervaring en werkwijze met claimbeoordeling van visuele beperkte cliënten besproken. Alle interviews werden verbatim uitgewerkt, door deelnemers gecontroleerd op volledigheid, dubbel gecodeerd en thematisch geanalyseerd.
Resultaten:
UWV-verzekeringsartsen ervaren knelpunten zoals gebrek aan kennis en een richtlijn. Verder hebben ze moeite met de interpretatie en meetbaarheid van visuele klachten uit eigen onderzoek en informatie van de specialist, alsmede met de vertaling van deze bevindingen naar arbeidsbeperkingen. Zij zien oplossingen in het ontwikkelen van hun kennis door scholing en de ontwikkeling van een richtlijn, betere samenwerking met arbeidsdeskundigen en het vaker inzetten van expertises bij twijfel of complexe visuele problematiek.
Conclusie:
Dit onderzoek biedt een eerste inzicht in knelpunten en eventuele oplossingen bij de claimbeoordeling van visuele beperkingen. Meer onderzoek is nodig om dit verder uit te diepen, waarbij gestreefd zou moeten worden naar het aanreiken van praktische handvatten voor de verzekeringsarts.
Publicatie
Dit onderzoek is gepubliceerd:
Richard Daniëls, Jennifer Simons, Erik Noordik, Jan Hoving
De visueel beperkte cliënt in de claimbeoordeling [onderzoek]
TBV – Tijdschrift voor Bedrijfs- en Verzekeringsgeneeskunde 2020; 28(3):34-40